Podstawowe różnice między ePR a tradycyjnym Public Relations

5/5 - (3 votes)

podrozdział z pracy dyplomowej

Wychodząc poza czysto techniczne szczegóły, główna różnica między e-PR a tradycyjnym Public Relations polega na tym, że w tradycyjnym wariancie proces komunikacji zależy w dużej mierze od elementów pośrednich, takich jak dziennikarze. Innymi słowy, jeśli instytucja chce się skutecznie komunikować ze swoim otoczeniem, ma do wyboru dwie podstawowe drogi :

– Wysyłanie informacji prasowych i innych materiałów do dziennikarzy w nadziei, że zostaną one opublikowane.

– Na przykład prowadzenie kampanii reklamowej lub sponsorskiej, która wiąże się z wysokimi kosztami.

ePR umożliwia ominięcie wszystkich elementów pośrednich i bezpośrednią komunikację z opinią publiczną za pomocą komunikatów prasowych na stronie internetowej firmy, poczty elektronicznej lub np. grup dyskusyjnych.

ePR ma swoje specyficzne cechy i właściwości. Można je również postrzegać jako różnice między elektronicznym public relations a jego tradycyjną odmianą.

a). Ciągła komunikacja. Jak powie Matt Haig, „Internet jest bezsenny[1] . Oznacza to, że umożliwia on ciągłą komunikację 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Dla firm ma to znaczenie więcej niż symboliczne. Dzięki tej właśnie funkcji instytucje i firmy na całym świecie mogą przekazywać sobie informacje, nie patrząc na strefy czasowe czy godziny otwarcia biur.

b). Natychmiastowa reakcja.  Umożliwiając działanie poza wszelkimi ograniczeniami czasowymi, Internet zapewnia natychmiastową reakcję na ważne wydarzenia. Jest to niezwykle ważna cecha, zwłaszcza w momentach kryzysowych. Na przykład łatwo sobie wyobrazić sytuację, kiedy we wtorkowym wydaniu gazety pojawia się niekorzystna dla instytucji informacja – stosując tradycyjne metody komunikacji, można oczekiwać, że ewentualne sprostowanie pojawi się dopiero w środę rano. Publikacja w Internecie, dostępna dla masowego odbiorcy, jest możliwa niemal natychmiast.

c). Globalna publiczność. Wirtualna rzeczywistość Internetu nie zna pojęcia ograniczeń geograficznych. W tym samym czasie, bez zbędnej zwłoki, można porozumieć się przez internet z klientami w Australii, dziennikarzami w Szwecji i ekspertami w Poznaniu. Istotna wydaje się również kwestia finansowa – takie kontakty nie wiążą się z żadnymi dodatkowymi kosztami (telefony, faksy, podróże).

d). Znajomość odbiorców, komunikacja dwukierunkowa. Interaktywność Internetu pozwala na natychmiastowe uzyskanie opinii odbiorców na temat przekazywanych informacji. Ta cecha ePR pozwala instytucji lepiej zrozumieć potrzeby i preferencje odbiorców.

Dwukierunkowa komunikacja między instytucją a jej odbiorcami jest jednym z podstawowych celów działań public relations, ponieważ umożliwia budowanie silnych, wzajemnie korzystnych relacji.

W tradycyjnym PR komunikacja krzyżowa jest rzadko możliwa, ponieważ media tradycyjne najczęściej stawiają środowisko instytucji w pozycji biernego odbiorcy.

Dzięki ePR możliwa jest dwukierunkowa komunikacja, która pozwala środowisku na interakcję z instytucją.

e). Ograniczone koszty. Tradycyjne Public Relations jest uważane za zestaw działań, wysoce skutecznych i zdecydowanie tańszych niż np. reklama. Nie zmienia to jednak faktu, że wiele firm ogranicza swoją działalność PR właśnie ze względu na koszty. Pod tym względem wyższość ePR nad tradycyjnymi metodami jest tak bezwzględna, jak to, że koszt publikacji elektronicznej jest absolutnie niższy niż koszt np. druku własnych publikacji, czy nawet koszt zorganizowania konferencji prasowej online jest niższy niż koszt konferencji tradycyjnej.

[1]  Matt Haig – 'e-PR: The Essential Guide to Online Business Communication”, Kogan Page Limied 2000.

Jeśli nie radzisz sobie z pisaniem swojej pracy i potrzebujesz pomocy w napisaniu pracy z public relations to polecamy stronę pisanie prac - profesjonalna pomoc w granicach prawa.

Dodaj komentarz